Gjithçka ndryshoi atë natë kur dëgjova zërin e Arditit në telefon, duke më thënë se kishte ndodhur diçka që nuk mund të kthehej më pas. Në këtë histori, përballja me tradhtinë e një miku të ngushtë më detyroi të rishikoj gjithçka që besoja për familjen, besimin dhe veten. Në fund, mbeta vetëm me pyetjen: a mund të falësh dikë që të ka shkatërruar jetën?
Një vit pas humbjes së nënës dhe maces sime të dashur, ndihesha e humbur dhe e vetmuar në një Tiranë që më dukej më e ftohtë se kurrë. Një ngjarje e papritur, një letër e harruar dhe një fqinj i panjohur ndryshuan gjithçka. Kjo është rrëfimi im për dhimbjen, shpresën dhe guximin për të hapur zemrën sërish.
Që nga ajo mëngjes kur lugëa më ra nga dora, jeta ime ndryshoi përgjithmonë. Brenda asaj heshtjeje të rëndë, ku çdo tingull dukej si një thirrje për ndihmë, u përballa me frikën më të madhe: humbjen e pavarësisë dhe të dashurisë së familjes sime. Kjo është rrëfimi im për një grua që lufton të mos harrohet mes zhurmës së heshtur të një shtëpie shqiptare.
Gjithçka nisi me një telefonatë të vonë nga vëllai im, Arbeni, që më kërkoi ta regjistroja makinën e tij në emrin tim. Nuk e dija se ky gjest i vogël do të kthehej në një makth financiar dhe do të trondiste marrëdhënien tonë familjare. Sot, ende pyes veten nëse ia vlejti të sakrifikoja qetësinë time për hir të gjakut.
Në këtë rrëfim të dhimbshëm, tregoj jetën time mes dy martesave, sfidave me familjen dhe përplasjes me vajzën e burrit të dytë. Konfliktet familjare, paragjykimet dhe sakrificat më vunë përballë një vendimi të vështirë. Në fund, mbeta me pyetjen: a ka ndonjëherë paqe në një shtëpi të përzier shqiptare?
Që e vogël, humba nënën dhe mbeta vetëm me gjyshen, ndërsa babai u largua për të ndërtuar një jetë të re. Mendova se dashuria me Arbenin do të më shëronte, por plagët e vjetra dhe mungesa e përkatësisë më ndoqën kudo. Në fund, kuptova se lumturia nuk është aty ku e kërkon, por aty ku ndihesh vërtet i pranuar.
Në ditën e dasmës, gjyshja më dha këshillat e saj të arta për martesën, por jeta më tregoi se dashuria nuk është gjithmonë e mjaftueshme. Përballë vështirësive ekonomike, mungesës së mirëkuptimit dhe presionit të familjes, martesa ime me Elirën u vu në provë. Kjo është rrëfimi im i sinqertë për dashurinë, sakrificën dhe pyetjet që mbeten pa përgjigje.
Në këtë histori, unë, Elira, rrëfej jetën time mes një martese të ftohtë me Arbenin, ku dashuria dhe vlerësimi u zhdukën pa zhurmë. Përmes konflikteve familjare, indiferencës së burrit dhe luftës sime për të mos humbur veten, zbuloj plagët që lë pas neglizhenca. Ky është rrëfimi i një gruaje shqiptare që kërkon të dëgjohet mes hijesh së padukshme të harresës.
Në këtë rrëfim, unë, Arlinda, një vajzë 27-vjeçare nga Tirana, përjetoj një dashuri të ndaluar me një biznesmen të moshuar, z. Mentor. Mes luksit, paragjykimeve dhe konflikteve familjare, e kuptoj se çmimi i dashurisë mund të jetë më i lartë se çdo pasuri. Ky është rrëfimi im për një dashuri që më ndryshoi jetën përgjithmonë.
