Jam Luljeta, një nënë nga Tirana, që për vite të tëra kam luftuar mes dashurisë për djalin tim dhe ndjenjës së fajit që ndoshta e kam rritur gabim. Djali im, Arjani, është 35 vjeç, ka familjen e tij, por ende vjen tek ne për ndihmë financiare. Ky rrëfim është një përballje e dhimbshme me realitetin shqiptar të prindërimit të tejzgjatur dhe pasojave të tij.
Në një natë të ftohtë dimri, jeta ime ndryshoi përgjithmonë kur babai im u arrestua padrejtësisht. Në mes të dëshpërimit, unë, Arlindi, u detyrova të zgjedh mes heshtjes dhe veprimit. Kjo është rrëfimi im për luftën me padrejtësinë, sakrificat familjare dhe fuqinë që gjeta kur gjithçka dukej e humbur.
Pas tetë vitesh martesë, mendoja se i kisha pranuar të gjitha të metat e bashkëshortit tim, Arditit. Por kur vendosëm të pastrojmë garazhin, aty ku ai ruante gjithçka që i dukej me vlerë, gjithçka ndryshoi. Kjo është historia ime përballë një burri që nuk di të heqë dorë nga e shkuara dhe një martese që lëkundet mes pluhurit dhe kujtimeve.
Në këtë histori, unë, Elira, rrëfej jetën time mes një martese të ftohtë me Arbenin, ku dashuria dhe vlerësimi u zhdukën pa zhurmë. Përmes konflikteve familjare, indiferencës së burrit dhe luftës sime për të mos humbur veten, zbuloj plagët që lë pas neglizhenca. Ky është rrëfimi i një gruaje shqiptare që kërkon të dëgjohet mes hijesh së padukshme të harresës.
Unë jam Arbeni, një vëlla i shqetësuar që u përball me zhdukjen e sendeve nga shtëpia ime. Vendosa të zbuloj të vërtetën duke vendosur kamera, por ajo që zbulova më tronditi thellë. Historia ime është një rrëfim për besimin, familjen dhe plagët që lënë pas tradhtitë më të dhimbshme.
Jam 48 vjeç, prej vitesh jetoj në Tiranë, por rrënjët e mia janë në një fshat të thellë të jugut. Konfliktet me motrën time, Zojën, dhe presioni i familjes për t’u kthyer në fshat më kanë çuar në një pikë ku duhet të zgjedh mes jetës sime dhe sakrificës për të tjerët. Ky është rrëfimi im për një fundjavë që ndryshoi gjithçka.
Në këtë rrëfim, unë, Arlindi, përballem me ndarjen e prindërve të mi në moshën dymbëdhjetëvjeçare, një plagë që më shoqëroi gjatë gjithë jetës. Disa vite më vonë, vendimi im për të falur babain tim, Ilirin, shkaktoi një përçarje të thellë me nënën time, Lirien. Ky është udhëtimi im mes faljes, dhimbjes dhe kërkimit të paqes në një familje shqiptare të përçarë.
Jam Elira dhe sapo mësova se jam shtatzënë për herë të katërt, ndërkohë që foshnja ime më e vogël është vetëm tetë muajsh. Burri im, Arbeni, nuk e priti mirë lajmin dhe tani shtëpia jonë është mbushur me tension, frikë dhe pyetje pa përgjigje. Ky është rrëfimi im për përballjen me frikën, mungesën e mbështetjes dhe dashurinë që më mban gjallë.
Në ditën e dasmës sime, vendosa të mos hesht më për tradhtinë e bashkëshortit tim të ardhshëm. Para gjithë familjes dhe miqve, lexova mesazhet që provonin pabesinë e tij. Ky veprim ndryshoi jetën time përgjithmonë dhe la një plagë të thellë në zemrën time.
Në një të diel të zakonshme, burri im, Arbeni, më tha se kishte rënë në dashuri me një tjetër dhe po më linte. Në vend që të shpërtheja, fillova të mbledh qetësisht rrobat e mia, duke e lënë atë pa fjalë. Kjo ishte pika ime e kthesës, një udhëtim i dhimbshëm vetë-zbulimi që më çoi drejt një errësire të papritur.
Pas gati njëzet vitesh në emigrim, u ktheva në Shqipëri me mall për familjen, por u përballa me një realitet të hidhur: dhëndri im, Arjani, i verbuar nga lakmia, nisi të prishë harmoninë mes nesh. Një dhuratë e thjeshtë për mbesën time, Elira, u kthye në shkak për grindje dhe zhgënjim të thellë. Kjo histori është rrëfimi im për dhimbjen, tradhtinë dhe pyetjet që më mundojnë ende sot.
Jam një nënë beqare që u përpoqa t’i jap djalit tim, Arditit, një jetë më të mirë, por kur ai vendosi të martohej me një grua që kishte një vajzë nga një martesë e mëparshme, unë nuk munda ta pranoja. Lufta ime e brendshme, frika dhe paragjykimet më verbuan, duke sjellë pasoja që nuk i kisha imagjinuar kurrë. Sot, historia ime është një rrëfim pendese dhe reflektimi për dashurinë, familjen dhe gabimet që na ndjekin gjatë gjithë jetës.
